فلنج های جوش سوکت و چگونه جوش می شوند؟

توضیح اصلی محصول:

فلنج جوش سوکتفلنجی است که یک سر آن به لوله فولادی جوش داده شده و سر دیگر آن پیچ شده است.

فرم های سطح آب بندی شامل صورت برجسته (RF)، صورت محدب مقعر (MFM)، صورت تنون و شیار (TG) و صورت مفصل (RJ) است.

مواد به دو دسته تقسیم می شوند:

1. فولاد کربنی: ASTM A105، 20 #،Q235, 16Mn, ASTM A350 LF1, LF2CL1/CL2, LF3 CL1/CL2, ASTM A694 F42, F46, F48, F50, F52, F56, F60, F65, F70;

2. Stainess Steel: ASTM A182 F304, 304L, F316, 316L, 1Cr18Ni9Ti, 0Cr18Ni9Ti, 321, 18-8;

استانداردهای ساخت:

ANSI B16.5،HG20619-1997-GB/T9117.1-2000-GB/T9117.4-200،HG20597-1997و غیره

حالت اتصال:

مهره فلنج، اتصال پیچ

فرآیند تولید:

آهنگری کلی حرفه ای، ساخت آهنگری و غیره

روش پردازش:

تراشکاری تراش CNC با دقت بالا، تراش خوب تراش معمولی، جوشکاری قوس آرگون و سایر پردازش ها.

دامنه کاربرد:

دیگ بخار، مخازن تحت فشار، نفت، صنایع شیمیایی، کشتی سازی، داروسازی، متالورژی، ماشین آلات، مواد غذایی زانویی و سایر صنایع.

معمولاً در لوله های با PN ≤ 10.0MPa و DN ≤ 40 استفاده می شود.

فلنج های سوکت چگونه جوش داده می شوند؟

به طور کلی، لوله برای جوشکاری توسط جوش سوکت به داخل فلنج نفوذ می کند. جوش لب به لب استفاده از فلنج جوش لب به لب برای جوش لب به لب لوله و صفحه لب به لب است. محل اتصال جوش داده شده سوکت نمی تواند مورد بازرسی رادیوگرافی باشد، اما جوش لب به لب مشکلی ندارد. بنابراین، استفاده از فلنج جوش لب به لب برای محل اتصال جوش با نیاز بالا توصیه می شود.

به طور کلی، جوش لب به لب به نیازهای بالاتری نسبت به جوشکاری سوکتی نیاز دارد و کیفیت پس از جوشکاری نیز خوب است، اما روش تشخیص نسبتاً دقیق است. جوش لب به لب باید تحت بازرسی رادیوگرافی باشد و جوشکاری سوکتی باید در معرض بازرسی ذرات مغناطیسی یا نافذ (مانند فولاد کربنی برای ذرات مغناطیسی و فولاد ضد زنگ برای بازرسی نافذ) باشد. اگر سیال در خط لوله نیازهای بالایی برای جوشکاری نداشته باشد، جوشکاری سوکت برای تشخیص راحت توصیه می شود.

حالت اتصال جوش سوکتی عمدتاً برای جوشکاری دریچه ها و لوله های با قطر کوچک، اتصالات لوله و لوله ها استفاده می شود. لوله های با قطر کوچک عموماً نازک هستند، به راحتی قابل تکان دادن و بریده شدن هستند و به سختی جوش لب به لب می شوند، بنابراین برای جوشکاری سوکتی مناسب تر هستند. علاوه بر این، جوش سوکت دارای اثر تقویت کننده است، بنابراین در فشار بالا نیز استفاده می شود. با این حال، جوش سوکت معایبی نیز دارد. یکی اینکه تنش بعد از جوشکاری خوب نیست و به راحتی می توان به جوشکاری ناقص نفوذ کرد. در سیستم لوله شکاف وجود دارد. بنابراین، جوش سوکت برای سیستم‌های لوله‌ای که برای محیط‌های حساس به خوردگی شکاف و سیستم‌های لوله‌ای با نیاز به تمیزی بالا استفاده می‌شوند، مناسب نیست. علاوه بر این، ضخامت دیواره لوله های فشار فوق العاده، حتی لوله های با قطر کم، نیز بسیار بزرگ است، بنابراین اگر می توان از جوش لب به لب استفاده کرد، باید از جوشکاری سوکت خودداری شود.

به طور خلاصه، جوش های سوکت، جوش های فیله ای و جوش های لب به لب، جوش های لب به لب هستند. با توجه به استحکام و شرایط تنش جوش، اتصال لب به لب نسبت به اتصال سوکت برتری دارد، بنابراین اتصال لب به لب باید در شرایط با فشار بالا و در مزرعه با شرایط کاربردی نامناسب استفاده شود.

جوشکاری فلنج لوله شامل جوش تخت، جوش لب به لب و لغزش است.