شباهت ها و تفاوت های فلنج گردنی جوشکاری و لغزش توپی روی فلنج.

فلنج گردن جوشولیز خوردن روی فلنجدو مشترک هستنداتصال فلنجیروش هایی که شباهت ها و تفاوت هایی در ساختار و کاربرد دارند.

شباهت ها

1. طراحی گردن:

هر دو دارای یک گردن فلنج هستند که قسمت بیرون زده ای است که برای اتصال لوله ها استفاده می شود که معمولاً توسط پیچ و مهره به هم متصل می شوند.

2. اتصال فلنج:

تمام فلنج ها با استفاده از پیچ و مهره به یکدیگر متصل می شوند تا یک اتصال محکم خط لوله ایجاد کنند.

3. مواد قابل اجرا:

از مواد مشابهی مانند فولاد کربنی، فولاد ضد زنگ، فولاد آلیاژی و غیره برای انطباق با محیط های کاری مختلف می توان برای تولید استفاده کرد.

4. هدف:

می توان از آن برای اتصال خطوط لوله، ظروف و تجهیزات، دستیابی به اتصال و آب بندی سیستم های خط لوله استفاده کرد.

تفاوت ها

1. شکل گردن:

فلنج جوشکاری گردنی: گردن آن معمولا بلندتر، مخروطی یا شیب دار است و قسمت جوشکاری که خط لوله را به هم وصل می کند نسبتا کوتاه است.
فلنج جوشی صاف با گردن: گردن آن نسبتاً کوتاه و قسمت جوش نسبتاً بلند و صاف یا کمی خمیده است.

2. روش جوشکاری:

فلنج جوش گردنی: معمولاً با استفاده از روش جوش لب به لب، شکل سطح گردن فلنج جوش داده شده به خط لوله مخروطی است تا بهتر با خط لوله جوش داده شود.
فلنج جوشکاری صاف با گردن: معمولاً از جوش تخت استفاده می شود و شکل سطح گردن فلنج جوش داده شده به خط لوله مستقیم است.

3. مناسبت های قابل اجرا:

فلنج جوش داده شده گردن: مناسب برای محیط های فشار بالا، دمای بالا و ارتعاش بالا، ارائه استحکام و آب بندی بهتر.
فلنج جوشکاری مسطح گردنی: عموماً در شرایط فشار کم و متوسط، دمای پایین و متوسط ​​با الزامات سختگیرانه کمتر استفاده می شود.

4. استانداردها:

فلنج جوش داده شده گردن: مطابق با استانداردهایی مانند ANSI (موسسه استاندارد ملی آمریکا) یا DIN (استانداردهای صنعتی آلمان) است.
فلنج جوشکاری مسطح با گردن: همچنین ممکن است استانداردهای مربوطه را برآورده کند، اما معمولاً برای سیستم هایی با فشار و دمای کمتر مناسب است.

به طور کلی، انتخاب نوع فلنج برای استفاده باید بر اساس الزامات مهندسی خاص، فشار، دما و شرایط محیطی تعیین شود. فلنج های جوش لب به لب گردنی معمولاً در شرایط سخت تری استفاده می شوند، در حالی که فلنج های جوشکاری صاف گردنی برای مهندسی عمومی مناسب هستند.