استاندارد بین المللی EN1092-1 با فلنج گردن جوش

EN1092-1 استانداردی است که توسط سازمان استاندارد اروپا صادر شده است و استانداردی برای فلنج ها و اتصالات فولادی است. این استاندارد برای اتصال قطعات خطوط لوله مایع و گاز از جملهفلنج ها، واشر، پیچ و مهره و غیره. این استاندارد برای فلنج ها و اتصالات فولادی مورد استفاده در اروپا اعمال می شود و هدف آن اطمینان از تعویض، ایمنی و قابلیت اطمینان قطعات متصل است.

نوع و اندازه فلنج: این استاندارد الزامات انواع فلنج های فولادی را از نظر اندازه، شکل سطح اتصال، قطر فلنج، قطر سوراخ، کمیت و مکان و ... مشخص می کند. انواع فلنج ها شاملفلنج های رزوه ایفلنج های گردن جوش،فلنج های کور، فلنج سوکت و غیره

 

فلنج گردن جوش یک روش اتصال فلنج رایج است که معمولاً در سیستم های لوله کشی فشار بالا یا دمای بالا استفاده می شود. از یک گردن رزوه دار و یک سطح اتصال دایره ای با سوراخ هایی برای اتصالات پیچ تشکیل شده است. هنگامی که دو فلنج جوش داده شده با گردن به یکدیگر متصل می شوند، یک واشر بین آنها بسته می شود تا از مهر و موم اطمینان حاصل شود.

الزامات و مقررات این استاندارد برای فلنج های جوشکاری گردنی به شرح زیر است:

درجه فشار:

استاندارد EN1092-1 مشخص می‌کند که درجه‌بندی فشار برای فلنج‌های جوشکاری گردنی PN6، PN10، PN16، PN25، PN40، PN63، PN100 و PN160 است.

الزامات ابعادی:

این استاندارد ابعاد اتصال فلنج های جوش داده شده با گردن شامل تعداد، اندازه و فاصله سوراخ های پیچ را مشخص می کند.

مواد مورد نیاز:

رااستاندارد EN1092-1انواع مواد و الزامات ترکیب شیمیایی را که می توان برای فلنج های جوش داده شده با گردن استفاده کرد، مشخص می کند. مواد متداول عبارتند از فولاد کربن، فولاد ضد زنگ، فولاد آلیاژی و غیره.

الزامات پردازش:

این استاندارد الزامات پردازش فلنج های جوش داده شده با گردن، از جمله پوشش سطح، تحمل زاویه ای و غیره را مشخص می کند.

به طور خلاصه، استاندارد EN1092-1 یک استاندارد مهم است که مشخصات دقیقی را برای طراحی، تولید و استفاده از فلنج های جوش داده شده با گردن ارائه می دهد و به اطمینان از اینکه اتصالات فلنج دارای آب بندی و قابلیت اطمینان خوبی در حین استفاده هستند کمک می کند.